Het is via inloophuis de Kolibrie dat ik Eveline leer kennen. We ontmoeten elkaar als een soort collega’s in het portret maken, die allebei hun vaardigheden inzetten voor de tentoonstelling en verjaardagsviering van de Kolibrie. Zij als fotograaf, ik als schrijver. Ik mag Eveline uiteindelijk vervoegen en bijstaan op twee fotoshoots, die ze actief en kundig coördineert, terwijl we allebei met de mensen in kwestie praten voor hun getuigenis. Dit waren bijzondere momenten, zowel in hun kwetsbaarheid en intimiteit als kracht. Ik was getuige van hoe Eveline het karakter van een persoon op een foto krijgt. De guitigheid, de warmte, de fierheid, en soms ook het verdriet. Het innerlijke van een persoon krijgt Eveline vastgelegd via het uiterlijke, en dat is uitzonderlijk kostbaar.
“Ik probeer in mijn werkstijl echt af te stappen van het klassieke poseer gedrag. Niet iedereen is een model, en dat hoeft ook totaal niet. Ik fotografeer mensen, geen modellen, en ik probeer ze echt gewoon super snel op hun gemak te stellen.” En of dat lukt! Eveline straalt warmte en toegankelijkheid uit. Portretten en foto’s worden samen gemaakt, in interactie en dialoog. Haar insteek is actief, enthousiast en betrokken, en zo goed als uniek in Vlaanderen (voor zover we weten). Eveline werkt al ongeveer 10 jaar als professionele fotograaf, als DEsign fotografie. Ze volgde recent een gespecialiseerde opleiding in Nederland, waar één van de projecten focuste op het intiem en warm portretteren van mensen die zich in een kwetsbare situatie bevinden. “Ik vond in België niet direct iets wat aansloot bij die insteek. Via wat opzoekingswerk ben ik uiteindelijk bij de Kolibrie uitgekomen, en zo is dit allemaal begonnen”. Eveline doet haar werk voor de Kolibrie zo goed als vrijwilliger en is er minstens zo vervuld door als door haar andere professionele werk. “Mijn fotoshoots zijn altijd een actieve ervaring. Ik praat heel veel en luister altijd aandachtig naar de mens die voor me staat, en ik pik daar op in”. Zo worden er unieke en spontane momenten gecreëerd. “Voor mij zijn shoots geslaagd wanneer de mensen het zelf echt leuk vonden, wanneer ze verbaasd zijn hoe snel en gemakkelijk het eigenlijk ging, ondanks hun reserveringen of ongemakkelijkheid in het begin. Wanneer ik ze “daaruit” of daar voorbij kan trekken, en ze eigenlijk doe vergeten dat ze aan’t poseren zijn, dan worden de mooiste foto’s gemaakt. Dan kan ik op foto vastleggen hoe de mensen echt zijn, en daarvoor doe ik het.”
Evelines foto’s leven. De gevoelens en dynamiek die ze via haar interactieve stijl creëert in het moment zelf worden vastgelegd en vereeuwigd. Klassieke en clichématige keurslijven worden volledig overboord gegooid en vervangen door innige portretten die persoonlijkheid, intimiteit, plezier en echtheid uitstralen. “Niemand is perfect, dat weet gij ook, de mensen weten dat zelf ook. Het gaat mij niet om mensen zo goed mogelijk uiterlijk in beeld brengen, maar hun innerlijke persoonlijkheid via hun spontane, uiterlijke expressie zichtbaar maken. Ik wil de mensen vastleggen zoals ze zijn. Wanneer mensen me achteraf opbellen en vertellen dat ze zichzelf op mijn foto’s herkennen hoe ze echt zijn, dat ze emotioneel worden van de resultaten, en zichzelf gewoon weerspiegeld zien zoals ze zijn … Daarvan gaat het haar op mijn armen rechtop staan hehe, dat is mijn doel”. Laatst liet één van de Kolibrie bezoekers Eveline weten hoe blij ze was met haar foto’s. Haar kinderen wilden ook afdrukken: “Haar kinderen hadden gezegd van mama, dat is gewoon hoe dat gij echt zijt! Zo kennen we u, zo zien wij u zoals ge zijt! Daarvan werd ik echt zelf ontroerd, dat is exact wat ik met mijn fotoshoots hoop te bereiken.”
Vaak portretteert Eveline ook groepen of duo’s, en ze laat mensen babbelen, lachen, spelen, kleine ijsbreker-opdrachtjes uitvoeren, lopen en dansen. Ze laat de mensen voor haar lens in hun lichaam treden en zich comfortabel voelen, in interactie, dialoog, in het moment. De resultaten zijn altijd beelden om te koesteren. Op huwelijken neemt ze de bruid en de bruidegom mee: “Dan zijn ze van mij, haha! Samen met mijn dochter, die ook semi-professioneel fotograaf is, doe ik de shoots. Al het technische voorbereidingswerk doen we op voorhand, de mensen moeten zelf aan niets denken, en we laten ze even ademen. Op een trouw wordt ge geleefd hé, dat is gewoon zo, in de hectiek en de rush. Tijdens mijn reportage geef ik hun ademruimte en een intiem moment alleen. Ik laat ze even stilstaan van: besef dat jullie net gehuwd zijn, proficiat! Ik creëer een moment waarin alles even bewust kan binnenkomen. De shoots zijn altijd een soort emotionele reis: we gaan van plezier maken samen, zot doen en lachen, naar intieme verbondenheid, dankbaarheid en liefde. Ik probeer altijd toe te werken naar een hoogtepunt, de shoots zijn continu dynamisch en met een doel. De beelden die ik daarvan maak, het lukt echt altijd om die authentieke emotie en liefde vastgelegd te krijgen. Dat is prachtig werk”.
Voor dit project mocht Eveline mensen die chronisch ziek zijn fotograferen. Vaak is dat kwetsbaarheid en emotie troef. Ik heb Eveline twee maal mee in action mogen zien en mogen vervoegen, en hoe Eveline focust op de mens die voor haar staat is prachtig. Mensen worden gehoord en gezien, in spontane dialogen, door oprecht geïnteresseerde vragen, en met heel veel respect. Evelines fundamentele missie als fotograaf, die hetzelfde is in al haar projecten, is de mensen eerlijk en open vastleggen zoals ze zijn en ze vieren en eer aandoen zoals ze zijn. Er kan bijna geen betere match zijn met de filosofie en essentie van de Kolibrie: niets moet, alles mag, en je mag zijn wie je bent. “De kunst zit ‘em in de mensen vast te leggen zoals ze zijn, en hen comfortabel te laten voelen met hoe ze zijn”: dit is Evelines zin, en had evengoed een quote op de muur van de Kolibrie kunnen zijn. “De innerlijke essentie van een moment vastleggen, soms is dat echt een heel emotionele situatie. Even terug ging ik foto’s maken tijdens een repetitie van het Singers koor, hier in de Kolibrie, en echt Inge, dat kwam zo binnen. Ongelofelijk. Ik ben echt even naar buiten moeten gaan, ik was zelf zo geraakt. De foto’s zijn navenant en dat is zo mooi. Mijn emotie en mijn betrokkenheid kruipt natuurlijk ook in mijn portretten, en de resultaten zijn prachtig.”
Evelines werkwijze als fotografe slaagt erin om op foto echt dat vast te leggen wat mensen zo vaak zélf proberen te vangen op foto, maar wat hen telkens ontglipt. Authenticiteit en spontaniteit kan je niet forceren. Je kan er wel naartoe werken, en dat is exact wat Eveline zo kundig doet. Het geluk van kinderen die samen spelen, vrienden die plezier maken, eervolle individuele portretten, koppels die elkaar liefhebben met hun ogen. Het lukt Eveline om de essentie en emotie van elk moment te vangen. “Ik spring zo nog juist niet op en neer wanneer ik DE foto heb kunnen maken hehe. De mensen worden dan ook vaak opgewonden en blij, we werken er echt samen aan, dat is zo leuk”. Zo ging het ook tijdens de shoots voor de Kolibrie. Spontaan plezier, oprechte vriendschap, innige emotionele verbondenheid, levenswijsheid en doorleefdheid, fierheid, verdriet, bescheidenheid, geluk … Evelines portretten spreken en zijn een ode aan warme menselijkheid, in alle diversiteit. Het project van de Kolibrie, waar kwetsbaarheid en veerkracht elkaar ontmoeten, had geen geschiktere fotograaf kunnen vinden.
Hieronder vind je een QR code terug, die je naar een ingesproken podcast vertelling van Evelines getuigenis leidt.
